mihterem

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mihterem	mihteremtir	herî mihterem mihteremtirîn

mihterem

1. rêzdar, birêz, hêja, qedirgiran, bi qedir û qîmet
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. birûmet^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• muhterem

Etîmolojî

ji erebî, têkildarî ihtiram

Jê

• mihteremî
• mihretemîtî
• mihteremtî

Werger

• Almanî: ehrlich → de
• Erebî: محترم‎ → ar
• Îngilîzî: honorable → en, honourable → en, respected → en
• Tirkî: saygın → tr, ^?muhterem → tr, ^?saygıdeğer → tr