konsantre

Kurmancî

Rengdêr

konsantre

1. Civandî yan civiyayî, berhevkirî yan berhevbûyî.

   xwe li ser tiştekî konsantre kirin (hemû hêz û şiyan û dema xwe dan kirina tiştekî)

   • Ev bûyerên ku ji bo karakter û xwendevanan tesaduf in, ji bo nivîskar ne welê ye. Ez bi xwe gelekî li ser van tesadufan rawestiyam, min xwest ez kêliyên jiyanê û bûyerên ne li bende, an ji nişkê ve bi tesadufan bi hev ve girê bidim, çîroka xwe bi ser hev de bînim û bikim serpêhatiyeke konsantrekirî. — (Firat Cewerî di hevpeyivînekê de li gel Murad Ciwan li ser romana xwe "Ez ê yekî bikujim", Netkurd.com, 11/2008)

Herwiha

• konsentre

Têkildar

• konsantrasyon

Jê

• (lêker) konsantre bûn
• (lêker) konsantre kirin

• (navdêr) konsantrebûn
• (navdêr) konsantrekirin

• (rengdêr) konsantrebûyî
• (rengdêr) konsantrekirî

Etîmolojî

Ji fransî concentré ji concentrer ji con- + center.

Werger

• Tirkî: derinti → tr, ^?derişik → tr

Tirkî

Navdêr

konsantre

1. tîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. têfikirî, lêhûrbûyî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)