ji kar ketin

  1. êdî kar nekirin, karûbar nebûn, îş nekirin, şuxl nekirin, atil bûn
    Piştî we nexweşiye, xelîl ji kar ket.[1]

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

ji + kar + ketin

Çavkanî

biguhêre
  1. ^ Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak