hukimkirî

Kurmancî

Rengdêr

hukimkirî

1. ya / yê ku hatiye hukim kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji hukim +‎ kirî.

Werger

• Îngilîzî: ruled → en
• Tirkî: ^?mahkum → tr