hed

Kurdî

Navdêr

hed nêr

1. sinor, hidûd, tixûb, merz
   • Çûn di erdê da û pa û mayî mat
     Pirr girî û xweş girî bê hed gelek— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Herwiha

• ḧed

Bide ber

• hemd

Jê

• bêhed
• bêhedî
• bihed
• bihedî
• hednas
• hednasî
• hednenas
• hednenasî
• hednezan
• hednezanî
• hedzan
• hedzanî
• (Lêker) hed kirin
• (Lêker) hed danîn

• (Navdêr) hedkirin
• (Navdêr) heddanîn

• (Rengdêr) hedkirî

Etîmolojî

Deyn ji farisî حد‎, ji erebî حَدّ‎ (ḥadd).

Werger

• Almanî: Ende → de n
• Erebî: ^?النیاط‎ → ar
• Farisî: حد‎ → fa
• Inglîzî: extent → en, limit → en, perimeter → en
• Tirkî: limit → tr, sınır → tr, tol → tr, had → tr, kapak taşıl → tr, ^?kapak taşı → tr