ganî

Kurmancî

Rengdêr

ganî

1. giyanewer, candar, ruhber
2. jîndar

biwêj

1. ``bi yekî an bi yekê an bi teştekî giyan bûn``. ``Lawê me ê mezin çû xeribiyê, ew li wir dixebite û debara me dike em bi wî giyan in, ew ne be wê halê me perîşan bibe.

Zazakî

Mane

1. divê, divêtî, gerek: Ganî merdim heqê kursan zî înkar nêkero. Çunke gelêk kursê ziwanî dîyayî, wendiş û nuştişê kirdkî nê kursan reyde weş vila bî. Unîversîteyan de abîyayîşê beşanê kurdkî (kurmancî û kirdkî) zî averşîyayîşê kirdkîya nuştekî de rewşêka pozîtîfe arde meydan, zaf faydeyê xo bi.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: جانور‎ → fa