cûm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒuːm/
• Kîtekirin: cûm

Navdêr

cûm nêr

1. benîştê ji bo cûtinekê, yek benîşt

   Min ji etar du cûm benîşt kirîn.

Têkildar

• cûn
• cûtin

Bide ber

• çûm
• cûn (2)

Herwiha

• bûm
• mûm
• şûm

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Kaugummi → de m
• Farisî: آدامس‎ → fa
• Tirkî: çiğnemlik → tr, çiğnem → tr, sakız → tr