Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
behredar behredartir herî behredar
behredartirîn

behredar

  1. Kesa/ê ku ji siriştê xwe ve bo kirina tiştekî jêhatî û zîrek e.
    Hevmane: bibehre, behremend, biqabiliyet
    Hê ji zarrokiya wî ve diyar bû ku hunermendek behredar e.
  2. behrdar, pardar, pişikdar, beşdar, mişterik, şirîk

Dijmane biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji behr +‎ -e- +‎ -dar.

Werger biguhêre