tîtan

 Binêre herwiha: Tîtan

Kurmancî

Navdêr

tîtan

1. (mîtolojiya yûnanî) cûnek afirandiyên xurt û şerxwaz bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• gîgant

Jê

• tîtanî
• tîtanyûm
• tîtanîk

Etîmolojî

Ji îngilîzî titan.

Werger

• Îngilîzî: titan → en
• Tirkî: titan → tr

Rengdêr

tîtan (neqiyasbar)

1. (mecazî) xurt, gir, gewre, xwedayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)