rukn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /rʊkn/
• Kîtekirin: rukn

Navdêr

rukn nêr

1. bingeh, esas, binyat, erkan, temel
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. înat, kîn, kerb, israr, dijberî, dijminatî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Dibêjin dê Enstîtuya Stratejiya Global, di bin serokatiya Onur Oymenê ji partiya CHP a dijminê riknê Kurd panelekê bi navê Kerkûk 2007 li dar bixe. — (Lotikxane.com, 1/2007)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: روکن‎

Herwiha

• rikin
• rikun
• rukin
• rukun
• rikn

Etîmolojî

Ji erebî ركن‎.

Jê

• ruknî

Werger

• Erebî: ركن‎, عمود‎, دعامة‎, ركيزة‎
• Îngilîzî: foundation → en, pillar → en, (2) hate → en, opposition → en
• Tirkî: köşe taşı → tr, rükün → tr, yapı taşı → tr