nûka

Kurmancî

Hoker

nûka

1. niha, niho, noke, vê gavê, vê demê, vî zemanî, vî serdemî, vê carê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hê nû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• niha
• nihe
• niho
• nika
• noke
• nuha
• nuho
• nûke
• vêga

Bide ber

• berê
• paşî
• pêşî

Têkildar

• nû

Etîmolojî

Ji nû +‎ -ka.

Bi Pehlewî eknûn (ek+nûn) bû, bi zazakî nika ye, bi almanî nun.

Ji wêjeyê

Wekî kesên ko nûka fêrî zimanekî din dibin, bi devê xwe yî xwar ve dema ko çêr û xeberan ji me dike carinan ji xwe jî dike.

(Evdile Koçer: Taya faşîzmê û deh kurên pîrê, Nefel.com, 3/2007)

Jê

• nihayî

Werger

• Tirkî: şimdi → tr, ^?halen → tr