mişe

Kurmancî

Rengdêr

mişe

1. Gelek, pirr, zaf, zêde, zor, zehf, rewşa zêdebûna hejmara tiştek yan kes yan her çibe.

   Li van dumahîka pêşî yê mişe dibin.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مشه‌‎

Herwiha

• mişa
• muşa
• muşe

Hevmane

• zêde bûn

Dijmane

• hindik
• kêm
• piçek

Jê

• (Lêker) mişe bûn
• (Lêker) mişe kirin
• (Navdêr) mişebûn
• (Navdêr) mişekirin
• (Rengdêr) mişebûyî
• (Rengdêr) mişekirî
• mişehî
• mişetî
• mişeyî

Etîmolojî

Dibe ku ji proto-îranî *Hwexş- ji proto-hindûîranî *Hwakš- ji proto-hindûewropî *h₂weg- (“mezin bûn, zêdebûn”), hevreha firotin, farisî وخشیدن‎ (vexşîden), zazakî vêşî, soranî مشە‎ (mişe), avestayî 𐬬𐬀𐬑𐬱-‎ (vaxš-, “mezin bûn, mûm”)... Heke ji wê bibe, pêşketina dengî nerêk e, mîna peyva ziman (<*ziwan, divê bibûya *zivan lê guherîna dengî nerêk e). An dibe ku têkildarî mişt.

Werger

• Almanî: reichlich → de, ^?Überfülle → de, ^?Volksmund → de
• Îngilîzî: lot → en, remuneration → en, ^?exuberant → en, ^?lavish → en, ^?plentiful → en, ^?murrain → en, ^?vermouth → en, ^?vernacular → en, ^?exube'rant → en, ^?plenitudinous → en
• Tirkî: bir dolu → tr, bol → tr, çok → tr, ziyade → tr, dolu yağmak → tr, ücret → tr