Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

mezûn

  1. destûrdar, destûdayî, izindayî, îcazedayî,
    kesa/ê ku destûra anku izina kirina tiştekî heye
    • Wan nîne bi kes çu rufq û rehmet
      Me'zûn bike terreyê di terrar
      Da hukim bikin li şah û xundkar
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)
  2. derçûyî, xerîc, perwerdekirî,
    kesa/ê ku biserketî fêrgehek qedandiye

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî مأذون(maˀḏūn).

Bikaranîn biguhêre

biguhêre

Werger biguhêre