Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî laçik laçik
Îzafe laçika laçikên
Çemandî laçikê laçikan
Nîşandera çemandî laçikê wan laçikan
Bangkirin laçikê laçikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî laçikek laçikin
Îzafe laçikeke laçikine
Çemandî laçikekê laçikinan

laçik

  1. Çîtê mirov pirça anku porê xwe diniximînin (bi taybetî jin).
    • Dayikê qeta laçika spî di avê de kir, ser guhê kurê xwe paqij kir. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, Çapa Duyem, r. 48, ISBN 978-605-5585-41-9)
    • Sibê dîze rûnê çêleka helandin, da ser devê kûp, laçikek danîn ser devê rûn, anîn dîwanê... — (Heciyê CindîHIKYATEN CIMETA KURDA, WEŞANXANA LÎMUŞ, 2011, r. 43, ISBN 978-9939-64-079-2)
    • Bila ew çax dayîkên şehîdan,
      Laçikên reş ji serên xwe bavêjin,
      Şarên spî girêdin,
      Kincên rengîn li xwe kin.
       — (Bayram Ayaz: Dayîka şorreşvanan, helbest, Nasname.de, 4/2004)

Herwiha biguhêre

Hevmane biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Hevreha soranî لەچەک(leçek), farisî لچک‎ (leçek) ji zimanên îranî yan jî bi metatezê û bi guherîna R bi L ji çarik.

Werger biguhêre