kilandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɪlɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ki·lan·din

Lêker

kilandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -kilîn-
RP. Niha
	ez	dikilînim
	tu	dikilînî
	ew	dikilîne
	em, hûn, ew	dikilînin
Fermanî	Yekjimar	bikilîne
	Pirjimar	bikilînin
Rehê dema borî: -kiland-
RP. Boriya sade
	min	kiland
	te	kiland
	wê/wî	kiland
	me, we, wan	kiland
Formên din: Tewandin:kilandin

kilandin lêkera xwerû, gerguhêz, k-ya req

1. gelmişandin, pêş û paş livandin, hejandin, kan, kil kirin
   (bi taybetî meşk)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کلاندن‎

Tewîn

Lêker:

-kilîn-

Têkildar

• kilîn
• kiyan

Etîmolojî

kil (2) + -andin

Jê

• kilandî
• kilîner

Werger

• Almanî: ^?abkochen → de
• Farisî:^?کره گرفتن‎ → fa
• Tirkî: ^?yayıklamak → tr

Lêker

kilandin lêkera xwerû, gerguhêz, k-ya nerm

1. kil dan, rengê reş li bijangên çavan dan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

kil (1) + -andin

Jê

• kilandî
• kilîner

Lêker

kilandin

1. (av germ kirin) Binere: kelandin

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kilandin	kilandin
Îzafe	kilandina	kilandinên
Çemandî	kilandinê	kilandinan
Nîşandera çemandî	wê kilandinê	wan kilandinan
Bangkirin	kilandinê	kilandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kilandinek	kilandinin
Îzafe	kilandineke	kilandinine
Çemandî	kilandinekê	kilandininan

kilandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)