kê
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
kê, k-ya req
- kîj kesê/î, kîjan kesê/î
forma tewandî ji cînavê kî- Tu kê dibînî?
- Em dê biçin cem kê?
- Kê gotiye ku divê em birevin?
- Ji roja ku cîhan bûye cîhan, kê hespê ku hatiye li ber deriyê wî rawestîyaye bi paşde vegerandiye? — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Ew xaliqê bê bab û da
Xelqno! Ji kê ra ev qese
Da heq bi urfê nas bikî — (Feqiyê Teyran, )
Agadarî biguhêre
- Kê forma tewandî ya kî ye. Eger bersiva kî "ez" be (-Ew kî ye. - Ez im.), hingê ya kê jî "min" e (- Kê got. - Min got). Berevajî ku hin kes carina bi şaşî bi kar tînin, kê ne forma mê ya kî ye. Di kî û kê de zayend nîne.
Etîmolojî biguhêre
Ji proto-hindûewropî, binêre: kî.
Soranî biguhêre
biguhêre
kê