isûl

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɪˈsuːl/
• Jihevqetandin: i‧sûl

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	isûl	isûl
Îzafe	isûla	isûlên
Çemandî	isûlê	isûlan
Nîşandera çemandî	wê isûlê	wan isûlan
Bangkirin	isûlê	isûlino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	isûlek	isûlin
Îzafe	isûleke	isûline
Çemandî	isûlekê	isûlinan

isûl mê

1. awa, şêwe, şêwaz, stîl, terz, teşe, mork, islûb
   • Bê reng û bê usûl bûyî
     Ji kuhneyan milxwar bûyî — (Feqiyê Teyran, )

Herwiha

• usul
• usûl

Etîmolojî

Ji erebî أُصُول‎ (ʾuṣūl) pirjimara أَصْل‎ (ʾaṣl).

Werger

• Almanî: ^?Angewohnheit → de m, ^?Bauform → de, ^?Gewohnheit → de m, ^?Maßregel → de
• Farisî: متد‎ → fa, ^?عادت‎ → fa
• Îngilîzî: style → en
• Tirkî: usul → tr