hil
Binêre herwiha: hil-
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
hil
- li jor, bilind
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- geş, gur, xweş, hilkirî, vêxistî
- Agirek hil li serê çiyayî diyar bû.
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Çengalê zulfan tab-i da
Da 'işq-i hil bit pêl-i-pêl
Qelbê me bê cellab-i da — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Herwiha biguhêre
Bide ber biguhêre
Binêre herwiha biguhêre
Jê biguhêre
- (Lêker) hil bûn
- (Lêker) hil kirin
- (Navdêr) hilbûn
- (Navdêr) hilkirin
- (Rendgêr) hilbûyî
- (Rendgêr) hilkirî
- hildêrandin
- hilçenîn
- hilbehîn
- hilbestin
- hilbestandin
- hildan
- hilgotin
- hilbêjtin
- hilbijartin
- hilanîn
- hilberandin
- hilberî
- hilberandî
- hilber
- hilgirtin
- hilkirin
- hildan
- hilî
- hilpekandin
- hilçinîn
- hilpesartin
- hilsipartin
- hilfirîn
- hilavêtin
- hilkelîn
- hilperîn
- hilgaftin
- hilkiştin
- hilkişîn
- hilberisandin
- hilsencandin
- hilsengandin
- hildan
- hilçandin
- hilceniqîn
- hilçepilîn
- hildêrandin
- hilbijartin
- hilbehîn
- hilawistin
- hiljenandin
- hilrûzandin
Etîmolojî biguhêre
Hevreha soranî ههڵ (heł), pehlewî ul, zazakî er, partî hirz, avestayî ǝrǝδβa, sanskrîtî ऊर्ध्व (ūrdhvá), latînî arduus (bilind), arbor (dar), îrlendî ard, hîtîtî harduppi... hemû ji proto-hindûewropî *h₂erHdʰ- (“bilind, mezin bûn, gir bûn”). Bi maneya cihê bilind jî hatiye bikaranîn, we Helgurd, Hilwend, Hilberz ko nav ên çiyayan in.
Werger biguhêre
biguhêre
hil mê
Werger biguhêre
biguhêre
hil
- (riwekek û biharata wê) Binêre: hêl (3)