hezim

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hezim	hezim
Îzafe	hezima	hezimên
Çemandî	hezimê	heziman
Nîşandera çemandî	wê hezimê	wan heziman
Bangkirin	hezimê	hezimino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hezimek	hezimin
Îzafe	hezimeke	hezimine
Çemandî	hezimekê	heziminan

hezim mê

1. givêr, hers, xunaf, dehm, herisan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. helandina xwarinê di zikî de
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. (mecazî) daûrandin, daxwerin, têgihiştina yan pejirandina tiştekî
   • Tê gotin ko ev biryara hanê ji derveyî îradeya wî hatiye dayin û loma jî wî ev yaka hanê hezim nekiriye. — (Nefel.com, 11/2007)

Herwiha

• hezm
• hazm

Bide ber

• Hazim

Jê

• hezimbar
• hezimker

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Verdauung → de m
• Fînî: sulatus → fi
• Îngilîzî: digestion → en
• Tirkî: hazım → tr, sindirme → tr, benimseme → tr, göçük → tr, sindirim → tr, hazmetmek → tr