hevkar

Kurmancî

Navdêr

hevkar

1. şrîk, hevpişk, kesên bi hev re kar dikin, kesên karê wan yek e yan eynî ye,
   kesên li gelêk şol dikin
   • Hevkarên min gelekî kêfxweş bûn gava çav li min ketin û dîtin ku ez hêna sax bûm. Ez dilxemgîn bûm lê min ji wan re got: Ev ji ber westebûnê ye... — (Mîrzayê Biçûk, Antoine de Saint-Exupéry, werger: Fawaz Husên, Weşanên Nûdem)

Hevmane

• tevkar

Bide ber

• komkar

Jê

• hevkarî

Etîmolojî

Ji hev- + kar.

Werger

• Almanî: Alliiert → de, Genosse → de m, ^?Genossenschaft → de m
• Erebî: ^?ائتلاف‎ → ar, ^?زميل‎ → ar, ^?زميلة‎ → ar, ^?الزمیل‎ → ar
• Farisî: همدست‎ → fa, ائتلاف‎ → fa, همکار‎ → fa, همکار‎ → fa, دست یار‎ → fa, کمک کننده‎ → fa, حامی‎ → fa
• Îngilîzî: allied → en, cooperative → en, synergetic → en, ^?confederalist → en, ^?partner → en, ^?coactive → en, ^?cooperator → en, ^?coworker → en
• Tirkî: iş birlikçi → tr, iş arkadaşı → tr, meslektaş → tr, işbirlikçi → tr