hecer

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hecer	hecertir	herî hecer hecertirîn

hecer

1. nû, teze, cedîd, ne kevn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• acer
• ecer

Dijmane

• kot
• xespal
• xirab

Ji wêjeyê

• Albistan/ nû..ji bo amûran ecer jî heye...ev televîzyoneke ecer e. — (Kesekî bi bernavê Gundê Qaşan di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê, 4/2012)

Etîmolojî

Ji erebî اعجر‎ (e'cer: gir, zexm, qelew, qerase) belkî bi rêya tirkiya devokî acar.

Werger

• Almanî: neuwertig → de
• Tirkî: yeni → tr, acar → tr, taze → tr