Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

aş kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:  -k-
RP.
Niha
ez aş dikim
tu aş dikî
ew aş dike
em, hûn, ew aş dikin
Fermanî Yekjimar aş bike
Pirjimar aş bikin
Rehê dema borî:  -kir-
RP.
Boriya
sade
min aş kir
te aş kir
wê/wî aş kir
me, we, wan aş kir
Formên din:  Tewandin:aş kirin

aş kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

  1. tebitandin, sitirandin
    • Rûyê wê xistibû nava kefa destên xwe, lêvên wê yên sorik û biziyayî maç kiribû aş kiribû tirsên wê û ew hembêz kiribû. — (Mîran JanbarQolyeya CécileêWeşanxaneya Lîs2012, çapa 1em, r. 71, ISBN 9786054497010)
    • Bi girîn û qêrînîya jinikê re tevekên gundîya hatine dorê û wê aş kirin, ber dilê wî dan, semax danê, wê debirandin... — (Zeynelabidîn ZinarXwençe 1, Weşanxana Çanda Kurdî1989, r. 270)
    • Piştê ku Narîn pê hesiya ku Mehsum şehîd ketiye, qîre qîra wê û zara zara wê bûn. Hevalên wê, ew aş kirin. Gotin megrî. — (Lokman Polat: Çîrokên Rengîn, Helwest Förlag, 2007, 35)

Etîmolojî biguhêre

Ji + kirin.

Werger biguhêre