Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî Incîl Incîl
Îzafe Incîla Incîlên
Çemandî Incîlê Incîlan
Nîşandera çemandî Incîlê wan Incîlan
Bangkirin Incîlê Incîlino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî Incîlek Incîlin
Îzafe Incîleke Incîline
Çemandî Incîlekê Incîlinan
 
yekem Incîla çapkirî

Incîl

  1. Mizgînî, Peymana Nû, Eqda Nû, kitêba pîroz ya fileyan
    • Dixum sondê bi bab Adem
      Bi Încîlê kelam dadem
      Êdî meylê bi te nadem
       — (Feqiyê Teyran, )

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Bide ber biguhêre

Bikaranîn biguhêre

Di zimanê rojane de Incîl carinan hem bi maneya Peymana Nû û hem jî Peymana Kevn tê bikaranîn. Eger herfa destpêkê bideng be (vokal), carinan dengê eyn tê pêşiyê, wek erd, esman, ewr.

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî انجيل(Incîl) ji aramî ܐܘܢܓܠܝܘܢ(êwangelyon) ji yûnanî εὐαγγέλιον (eὐangélion) mizgînî) ji εὖ (êw: baş) + ἄγγελος (angêlos: peyamber). εὖ (êw) ji proto-hindûewropî *h₁su- (baş) > huner, horî, hewa. ἄγγελος (angêlos) ji ἄγγαρος (angaros: siwarê qasid, peyamberê siwar) ji zimanên îranî *aggar- ji akadî [skrîpt hewce ye] (agarru). Ji heman rehî: îngilîzî angel (firîşte, melek) û evangelical (incîlî).

Werger biguhêre