Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

Lêkera gerguhêz
Rehê dema niha -şê-
Rehê dema borî -şiya-
  TEWANDINA LÊKERÊ

şiyan lêkera xwerû, gerguhêz

  1. (Badînî) karîn; hêz / taqet yan hinêr yan derfet / delîv yan zanîn hebûn bo kirina tiştekî

Bi alfabeyên din biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Hevreha soranî شیان(şiyan, mimkin bûn), farisî شایستن(şayesten, hêja bûn, hejî bûn, mimkin bûn), pehlewî û avestayî xşa-, sanskrîtî kşeyeti-, ji proto-hindûewropî *kşê- (zal bûn, serwer bûn) ku herwiha serekaniya van peyvan e jî: şah, şêr, şar, şehr. Şiyan di soranî de maneya pêkanbûnê dide û carinan jî (bi tesîra hevreha farisî شایستن(hêjabûn, layiqbûn) >şayeste) ya "hêjabûn, layiqbûn", lê di zimanên kurdî de maneya resen a karîn parastiye, binêre zazakî şayene. Bi soranî bi maneya "karîn, şiyandar û qadirbûn" dibêjin tiwanîn.

Werger biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şiyan şiyan
Îzafe şiyana şiyanên
Çemandî şiyanê şiyanan
Nîşandera çemandî şiyanê wan şiyanan
Bangkirin şiyanê şiyanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şiyanek şiyanin
Îzafe şiyaneke şiyanine
Çemandî şiyanekê şiyaninan

şiyan

  1. karîn, kanîn, qabiliyet, jêhatin, pêçêbûn, hêz, taqet, qewet, qudret

Werger biguhêre

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.