şeref
Kurmancî biguhêre
biguhêre
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | şeref | şeref |
Îzafe | şerefa | şerefên |
Çemandî | şerefê | şerefan |
Nîşandera çemandî | wê şerefê | wan şerefan |
Bangkirin | şerefê | şerefino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | şerefek | şerefin |
Îzafe | şerefeke | şerefine |
Çemandî | şerefekê | şerefinan |
şeref mê
- firazî, rûmet, namûs, qedir, qîmet, nirx
- Min dî ji xef -let cam di kef şahê Necef dil kir hedef
Roj hat Şeref stêr bûne xef herçar teref nûra yeqeq
Zulmet nema suhbet we ma nûra şema -lan çû sema — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- Min dî ji xef -let cam di kef şahê Necef dil kir hedef
Têkildar biguhêre
- şerîf (1)
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî [Peyv?].
Werger biguhêre
Tirkî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
şeref