Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Rengdêr biguhêre

şepirze

  1. dilpêşewat, miskîn, ew kesê/a ku dialoze.
    • Ji birçînan serê wî hêj, çavên wî kor bibûn. Di halêkî wisa şepirze de bû ku êdî mirina xwe dabû ber çavên xwe. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, Çapa Duyem, r. 40, ISBN 978-605-5585-41-9)
    • Ji kerb û kînê da rengê wî yê reş buy.. Bêhna wî li çi nahêt. Berdewam yê dihêt û diçît, wekî mirovekê şepirze û rê lê berze. — (Salimê Casim: Axayê dest bi xwîn, Kovara Yekîtiya Rewşenbîrên Welatparêzên Kurdistan, Hj. 2, 1988, r. 41)
    • Gava ku Egît namê dixûne, dibîne ku Fêriîkê kurr wî nivîsîye, ku Ana miriye û rewşa wan jî pirr şepirze ye. — (HECÎYÊ CINDÎFOLKLORA KURDA, WEŞANXANA "LIMUŞ", 2009, r. 31, ISBN 978-9939-805-97-9)
  2. mirovê gelek mijûl û bi kar, epilî

Bikaranîn biguhêre

Herwiha biguhêre

Etîmolojî biguhêre

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger biguhêre

Navdêr biguhêre

şepirze zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. (riwek) core giyayeke dême û bi serike[1]

Etîmolojî biguhêre

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger biguhêre

Çavkanî biguhêre