Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şanik şanik
Îzafe şanika şanikên
Çemandî şanikê şanikan
Nîşandera çemandî şanikê wan şanikan
Bangkirin şanikê şanikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şanikek şanikin
Îzafe şanikeke şanikine
Çemandî şanikekê şanikinan

şanik

  1. Biçûktirîn parçeyên organîk.
    Hevmane: hucre, malzar
  2. Nuqteyên li canê mirovan.
    Hevmane: şane
    • Du şanik li ser rûyê wî hebûn. Yek jê li bin çavê wî yê çepê, ya din jî li ser çenga wî bû. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)

Etîmolojî biguhêre

Ji şane + -ik.

Werger biguhêre