Îslam

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /iːsˈlɑːm/
• Deng^ⓘ

Serenav 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Îslam
Îzafe	Îslama
Çemandî	Îslamê
Nîşandera çemandî	wê Îslamê
Bangkirî	Îslamê
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Îslamek
Îzafe	Îslameke
Çemandî	Îslamekê

Îslam mê

1. (dîn) dînê misilmanan: dînê ji alî Mihemed Pêxember ve li ser rêbaza Qur'anê hatiye damezrandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (Îslam) Hemû misilman: misilman hemî bi hev re

   Şerê Îslamê û Kufrê

   Şerê navbera misilmanan û kafiran

Jê

• îslamî
• îslamîzm
• îslamîst

Binere herwiha

• biheşt
• dûjeh
• hec
• misilman
• mizgeft
• nivêj
• Qur'an
• rojî
• zekat

Etîmolojî

Ji erebî اسلام‎ (ʾislām).

Werger

• Erebî: الْإِسْلَام‎‎ → ar n (al-ʾislām)
• Farisî: اسلام‎ → fa (eslâm)
• Fransî: Islam → fr n
• Hindî: इस्लाम → hi n (islām)
• Îngilîzî: Islam → en
• Rusî: исла́м → ru n (islám)
• Tirkî: İslâm → tr

Serenav 2

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Îslam
Îzafe	Îslamê
Çemandî	Îslamî
Nîşandera çemandî	wî Îslamî
Bangkirî	Îslamo
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Îslamek
Îzafe	Îslamekî
Çemandî	Îslamekî

Îslam nêr

1. Navekî lawan e.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî اسلام‎ (ʾislām).