şirîk
Bilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêre| Zayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | şirîk | şirîk | şirîk | |
| Îzafe | şirîka | şirîkê | şirîkên | |
| Çemandî | şirîkê | şirîkî | şirîkan | |
| Nîşandera çemandî | wê şirîkê | wî şirîkî | wan şirîkan | |
| Bangkirin | şirîkê | şirîko | şirîkino | |
| Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | şirîkek | şirîkek | şirîkin | |
| Îzafe | şirîkeke | şirîkekî | şirîkine | |
| Çemandî | şirîkekê | şirîkekî | şirîkinan | |
şirîk mê û nêr
- Kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e.
- Giyayê li ser ax, pelên darê, tava li ser serê me jî bûbûn şirîkên bilûrê û pê re distran. — (Mehmed Uzun, Mirina Kalekî Rind, Weşanxana Orfeus, 1987)
- Kesa/ê ku tiştekî li gel kesek din dike.
- Tu jî şirîkê tawanên wî yî. ― Te jî bi wî re yan wek wî tawan kirine.
Ji wêjeya klasîk
biguhêre- Herçend bi şikil pasiban im
Emma bi mekan şirîkê wan im«
Min gote wî »ey nikûserencam — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Herwiha
biguhêreHevmane
biguhêreJê
biguhêre- (lêker) şirîk bûn
- (lêker) şirîk kirin
- (navdêr) şirîkbûn
- (navdêr) şirîkkirin
- (rengdêr) şirîkbûyî
- (rengdêr) şirîkkirî
- şirîkatî
- şirîkî
- şirîkîtî
- şirîktî
Etîmolojî
biguhêreJi erebî شَرِيك (šarīk), têkildarî mişterek, şirîke, şirket.