Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî şirîk şirîk şirîk
Îzafe şirîka şirîkê şirîkên
Çemandî şirîkê şirîkî şirîkan
Nîşandera çemandî şirîkê şirîkî wan şirîkan
Bangkirin şirîkê şirîko şirîkino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî şirîkek şirîkek şirîkin
Îzafe şirîkeke şirîkekî şirîkine
Çemandî şirîkekê şirîkekî şirîkinan

şirîk mê û nêr

  1. hevbeş, hevpişk, hevpar, ortax,
    kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e
  2. kesa/ê ku tiştekî li gel kesek din dike
    Tu jî şirîkê tawanên wî yî. (Te jî bi wî re yan wek wî tawan kirine.)

Ji wêjeya klasîk biguhêre

  • Herçend bi şikil pasiban im
    Emma bi mekan şirîkê wan im«
    Min gote wî »ey nikûserencam
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha biguhêre

Hevmane biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî شَرِيك(šarīk), têkildarî mişterek, şirîke, şirket.

Werger biguhêre