şek

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɛk/
• Kîtekirin: şek

Rengdêr

şek

1. çist, çeleng, çalak, zîrek, jîr, jêhatî, peyik,
   bîdar, hişyar, zana, bihendaze, çavvekirî, hişvekirî, lêkdayî
   • Li nav Êla Berazan peyva "Şek" heye. bi wateya erbî "Şatir" tê. Em dibêjin şagirtekî şek e, yanî zû fêmdike, karê xwe di wextê de dike. Mirovekî şek e, yanî mejiyê xwe vekiriye, zo tiştan fêm dike, û çi jê dixwazî di cih de bicihtîne. Gelo ev peyva li deverên din ên Kurdistanê heye? — (Salih Bozan di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 12/2011)

Bide ber

• şeq

Binêre herwiha

• çek

Jê

• (lêker) şek xwarin
• (lêker) şek dan
• (navdêr) şekdan
• (navdêr) şekxwarin
• şekî
• şekîtî
• şektî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?عقبة‎
• Îngilîzî: hack → en, ^?tremor → en
• Tirkî: çevik → tr, uyanık → tr, atik → tr, bacak → tr, darbe → tr, düzen → tr, engel → tr, kuşku → tr, panter → tr, pars → tr

Navdêr

şek nêr

1. (zoolojî) Beranê ku jiyê wî ji 2 salan zêdetir e.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

şek

1. Guman, şik.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)