şehdeyî

Kurmancî

Navdêr

şehdeyî mê

1. şehad, şehadet, eşhed, şehdetî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شه‌هـده‌یـی‎

Etîmolojî

• Ji şehde + -yî

Ji wêjeya klasîk

• Kê nişan da di cehan mislê te xwindkar û şehê
  'Alemek şehdeyiya husn û cemala te didit
  Tu zuleyxayê zeman î we çi hacet medehê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: Ablegung, Bezeugung → de
• Erebî: ^?الشهادة‎
• Îngilîzî: deposition → en
• Tirkî: ^?şahadet → tr