îşgal

 Binêre herwiha: işgal

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îşgal	îşgal
Îzafe	îşgala	îşgalên
Çemandî	îşgalê	îşgalan
Nîşandera çemandî	wê îşgalê	wan îşgalan
Bangkirin	îşgalê	îşgalino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îşgalek	îşgalin
Îzafe	îşgaleke	îşgaline
Çemandî	îşgalekê	îşgalinan

îşgal mê

1. dagirkirin, welatek bindest kirin

   Iraqê, Îranê, Sûriyeyê û Tirkiyeyê Kurdistan îşgal kiriye.

2. dagirtin, tijî kirin, mişt kirin
   (bi taybetî rêyek yan cihek)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

 

• (navdêr) îşgalkirin
• (lêker) îşgal kirin
• îşxalker
• îşxalkerî
• (lêker) îşxal kirin
• (navdêr) îşxalkirin
• (rengdêr) îşxalkirî
• îşxalî

Etîmolojî

Ji erebî إِشْغَال‎ (ʾišḡāl).

Werger

• Tirkî: işgal → tr