çavkorî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃɑːvkoːˈɾiː/
• Kîtekirin: çav·ko·rî

Hoker

çavkorî

1. Hereketkirina bêyî baldana netîceyên tiştekî, bi piştguhkirina temamê encaman.

   Bi awayekî çavkorî, bawerîpêanîna fermanên dînî. — (Ali Gurdilî, Nasandina Çend Têgihên Felsefeyî [arşîv], Çandname, 01-25-2021)

Navdêr

1. Ji ber balnedanê neditîna tiştên li ber çavan.

   Min çavkorî nekiribûna min ê ew lawik li ber dîwar bidîtana.