zulf

Kurmancî

Navdêr

zulf

1. bisk, kezî, pirç, por
   • Xatûn dibêje bavêj xeyalan,
     Were ser doşek û palan,
     Bihn ke zulf û xalan,
     Law dibe zilfê herîre. — (Melayê Bateyî)

Bide ber

• zilif
• zilf
• zulif
• zuluf

Etîmolojî

Ji farisî زلف‎ (zulf). Di kurdî de tenê di zimanê helbestkî de peyda dibe.

Werger

• Farisî: زلف‎ → fa, گیسو‎ → fa
• Îngilîzî: trespasser → en, lock of hair, tress of hair
• Tirkî: zülüf → tr