zerya

Kurmancî

Navdêr

zerya

1. Ava pirr fire û kûr (nemaze ya ku ava wê sûr e).
   • Zerya di nav rengekî kesk û şîn de hemû wêne rapêçaye. — (Mehmed Uzun: Bîra Qederê, Nefel, 2002, r.11)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: زەریا‎

Herwiha

• deriya
• derîya
• zerya
• zeriya
• zerîya
• dêrî
• zirê

Agadarî

Derya wê dawiyê bi riya mediyayê ketiye di zimanî, di nav gel de bi piranî dibêjin behr. Lê derya bi şaşî fermiyane tê bikaranîn ji ber ku ew qaşo "kurdîtir" e, qet nebe digel tirkî û erebî.

Etîmolojî

Ji formeke kevnar "*zeryav", (+av paşê hatiye) ji pêş-hindû-îranî "*crayás", ji pêş-îranî "*creyés". Hevreha farisî دریا‎(derya) ku ketiye di kurdî û gelek zimanên derdorê jî. C'ên pêş-îranî bi zimanên kurdî dibin z, bi ên farisî dibin d; binêre zanîn-دانستن, medî:*ezim(>ku: ez}-farisiya kevnar:edem}}, çawa ku c'ên îranikiya kevnar (1000ên b.z - 300ên b.z) bi kurdî dibin j, farisî z (jîn-زیستن, jehr-زهر û hwd.). Guhartoya ku av li dawiyê nexistine û yekser ji "*creyeh" tê zirê ye.

Werger

• Almanî: Meer → de nt, See → de m
• Erebî: ^?بحر‎ → ar
• Fransî: mer → fr
• Îngilîzî: sea → en, ^?thalasso- → en, ^?ocean → en
• Tirkî: okyanus → tr, deniz → tr, derya → tr