yırtık

Tirkî

Rengdêr

yırtık

1. çiriyayî, diriyayî, qetiyayî, qetayî, çirandî, dirandî, qetandî, qelaştî

   Yırtık bir mendil.

   Destmaleke qetandî

2. (mecazî) pozneşewitî, bêar

   O yırtığın biridir.

   Ew yekî pozneşewitî ye.

3. (mecazî) sîkevnk (ji bo tiştên ku êdî kevn bûne)

   Yırtık elbiselerini bana verdi.

   Sîkevnkên xwe dan min.

4. (mecazî) tûj, ziravik (ji bo dengê zirav û bilind)

   Yırtık bir ses.

   Dengekî tûj e.

5. qul (qula ku ji ber çirandinê çêbûye)

   Çorabın yırtığı

   Qula goreyê