siyah

Kurmancî

Navdêr

siyah nêr

1. (reng) reş
   • Pir şewwişandin wê dil e
     Zulfên siyah ser dan mil e
     Tora muxalif silsile
     Selwa 'eqarib lê meşîn. — (Melayê Cizîrî: Îro ji husna dilberê)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سیاھ‎, سیاح‎

Bide ber

• seyah

Jê

• siyahî
• siyahpoş

Etîmolojî

Hevreha kurdî sî / sih (sîber), farisî سیاه‎ (siyah), parsî siyav- (reş), avestayî syave- (reş), sanskrîtî श्याव (şiyave-: qehweyî), rusî сивый (sîviy: gewr), polonî siwy (gewr), sanskrîtî çavî- (esmerî), lîtwanî šývas (gewr), îrî céo (mij), îngilîzî hue (sî, sih, sîber), hemû ji proto-hindûewropî *ḱey- (sî, sih, sîber).

Werger

• Îngilîzî: sable → en

Rengdêr

siyah

1. reş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

siyah

1. (reng) reş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji farisî [Peyv?].

Rengdêr

siyah

1. reş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)