Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

 
sûs

sûs

  1. meyan, beyan, binebelek, sas,
    riwekek e ji binemala baqilan e û hin xwarin û vexwarin jê tên çêkirin
  2. rast, dûz, hilû, rêk, cihê yan tişta/ê rast, ne yê geh bilind û geh nizm, ne yê gir yan dir

Herwiha biguhêre

Bikaranîn biguhêre

Etîmolojî biguhêre

B

biguhêre

Herwiha biguhêre

Bi alfabeyên din biguhêre

Bide ber biguhêre

Navê zanistî biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî سوس(sûs), hevreha îbrî שוש (şûş), aramî ܫܘܫܐ (şûşa), akadî šūšu, sūsu. Ji eynî rehî: erebî عرقسوس‎ ('ereqsûs) ku ketiye spanî (alcazuz, orozuz) û portugalî (alcaçuz) jî.

Werger biguhêre

Soranî biguhêre

Navdêr biguhêre

sûs

  1. sivî, pap