rencîde

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rencîde	rencîdetir	herî rencîde rencîdetirîn

rencîde

1. xeyidandî, xeyidî, azarde, dilmayî, dilşikestî, acizkirî, acizbûyî, sil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• rencide

Têkildar

• rencandin
• rencîn

Bikaranîn

Lêker:

• rencîde bûn
• rencîde kirin

Navdêr:

• rencîdebûn
• rencîdekirin

Rengdêr:

• rencîdebûyî
• rencîdekirî

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha farisî رنجیده‎ (rencîdê), têkilî renc û rêncber û farisî رنجیدن‎ (rencîde: renc dan), pehlewî rexten (rehê dema niha -renc-) anku "renc dan, zehmetî kişandin)

Ji wêjeya klasîk

• Dîsa bi telbîsa reqîb
  Rencîde kir miskên xerîb
  Terka dilê ehbab-i da — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: gekränkt → de, verletzt → de, eingeschnappt → de
• Farisî: آزرده شده‎, مجروح‎ → fa, جریحه دار‎ → fa, مصدوم‎ → fa
• Fînî: loukattu → fi, loukkaantunut → fi
• Îngilîzî: offended → en, hurt → en
• Tirkî: rencide → tr, gücendirilmiş, incinmiş → tr, incitilmiş, kalbı kırılmış, kalbı kırılmış, kalbi kırılmış