rehmelê
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| rehmelê | rehmelêtir | herî rehmelê rehmelêtirîn |
rehmelê
- rehmetî, biheştî, Xwedê-jê-razî,
bo qedirgirtinê bo kesên mirî tê gotin- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha biguhêre
Ji wêjeyê biguhêre
- Her kesê ku rêzimana C. Bedirxan û alfabeya tikûz ya Osman Sebrî bixwîne, dê bibîne ku gelek cudahî di navbera nêrîn û biryarên her du rêzdarên rehmelê de hene. Min ev cudahî di gotara (Dibistan, têrm û têgeh) de diyar kiribûn. Gava S. Birahîm di gotara xwe de vê xalê gengeşe nake, dide xuyakirin, ku haya wî ji gotara min tune ye. — (Heyder Omer: Çima li ba xelkê rûmet e û li ba me robet e?!, Diyarname.com, 7/2009)
Etîmolojî biguhêre
"Rehmet(a Xwedê) li wî/wê be!"