perwer

Kurmancî

Rengdêr

perwer

1. dilsoz, evîndar

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, binêre -perwer

Ji wêjeya klasîk

• Li dergeh da nekî gazî
  Delal û naz û perwer de
  Emanet da ji bêhoşî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Farisî: پرور‎ → fa, پرورش‎ → fa, پروری‎ → fa
• Tirkî: seven → tr