Kurmancî biguhêre

Lêker biguhêre

mêjîn (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -mêj-
RP.
Niha
ez dimêjim
tu dimêjî
ew dimêje
em, hûn, ew dimêjin
Fermanî Yekjimar bimêje
Pirjimar bimêjin
Rehê dema borî: -mêjî-
RP.
Boriya
sade
min mêjî
te mêjî
wê/wî mêjî
me, we, wan mêjî
Formên din:  Tewandin:mêjîn

mêjîn lêkera xwerû, gerguhêz

  1. Şîr an şileyeke din bi devê xwe kişandin der.
    Zarokê şîr ji memikê diya xwe mêjî.
  2. Tiştek kirin di devê xwe de û bi lêvan û zimanî givaştin mîna ku şileyekêbikêşe.
    Tila xwe nemêje!
  3. Tiştek di devê xwe de livandin ta ku bihele.
    Ev heb divê bên daûrandin, ne mêjîn.
  4. Mafê kesekê/î xwarin, heqê kesekê/î xwarin, keda kesekê/î xwarin.

Herwiha biguhêre

Têkildar biguhêre

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Hevreha soranî mijîn, pehlewî mêzîden, farisî مکیدن(mekîden)... hemû ji zimanên îranî.

biguhêre

Bi zaravayên din biguhêre

Werger biguhêre


Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêjîn mêjîn
Îzafe mêjîna mêjînên
Çemandî mêjînê mêjînan
Nîşandera çemandî mêjînê wan mêjînan
Bangkirin mêjînê mêjînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêjînek mêjînin
Îzafe mêjîneke mêjînine
Çemandî mêjînekê mêjîninan

mêjîn

  1. vexwarina şîrî ji memikan an guhanan
    Mêjîna şîrî

Werger biguhêre

Rengdêr biguhêre

mêjîn

  1. Tişta/ê ji mêj ve heye yan hebû.
    Hevmane: berîn, kevnar, dêrîn

Herwiha biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji mêj + -în.

Werger biguhêre