Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî leşker leşker leşker
Îzafe leşkera leşkerê leşkerên
Çemandî leşkerê leşkerî leşkeran
Nîşandera çemandî leşkerê leşkerî wan leşkeran
Bangkirin leşkerê leşkero leşkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî leşkerek leşkerek leşkerin
Îzafe leşkereke leşkerekî leşkerine
Çemandî leşkerekê leşkerekî leşkerinan

leşker mê û nêr

  1. Koma eskeran, hemû eskerên dewletekê.
    Hevmane: artêş, cêş, ordî, sipa, serbaz
  2. (meslek) Kesa/ê ji wê komê, esker, serbaz, sipa.

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji zimanên îranî, hevreha farisî لشکر(leşker), pehlewî leşker. عسكر('esker, esker) ya erebî belkî ji zimanekî îranî hatibe wergirtin lê ihtimal mezintir e ku ji exercitus ya latînî be.

Werger biguhêre

Tirkî biguhêre

Navdêr biguhêre

leşker

  1. artêş, leşker, esker, ordî, cêş

Çavkanî biguhêre

Ev peyv ji wergerên artêş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]