Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kund kund
Îzafe kundê kundên
Çemandî kundî kundan
Nîşandera çemandî kundî wan kundan
Bangkirin kundo kundino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kundek kundin
Îzafe kundekî kundine
Çemandî kundekî kundinan
 
Kund (1)

kund nêr, k-ya nerm

  1. (balinde) Firindeyek şevger, çavzîq û goştxwer e û bi gelemperî bi tenê dijî.
    Hevmane: bum
    • Ez bi malbat û şên ji welatê xwe derketim, niha jî ez ê vegerim warê kor, xirbe û şikêrên ku kund lê dixwînin. — (Firat CewerîPayiza DerengAvesta2014, r. 24)
  2. (mecazî) Kesa/ê ku ji ser xwe ranabe.
    Hevmane: tiral, tembel, kislan

Bi alfabeyên din biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji zimanên îranî, bide ber peştûyî کونګ(kong).

Werger biguhêre

Rengdêr biguhêre

kund

  1. kurt, neblind

Werger biguhêre

Swêdî biguhêre

Navdêr biguhêre

kund

  1. bikir, mişterî, kiryar