kelogirî
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
.jpg)
kelogirî
- Li ber girînê, mirovê nagrî lê bi hêsir yan firmêskan çavê wê/wî şil bûne bê ku hêsir ji çav bibarin. Bi taybetî dema mirov bi bûyerekê pir hestiyar dibe kelogirî dibe.
- Wê nedizanî ku ew Ganeme; lê guneyê wê bi wî xerîbî hat û kelogirî got:(...) — (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)
- Şahriyarî kelogirî weha got: "Huş be, bêdeng be keçê!" — (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
- (lêker) kelogirî bûn
- (navdêr) kelogirîbûn
- kelogirî bûn
- (rengdêr) kelogirîbûyî
- (lêker) kelogirî kirin
- (navdêr) kelogirîkirin
- (rengdêr) kelogirîkirî
Etîmolojî biguhêre
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
