kefî
Kurmancî biguhêre
biguhêre
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kefî | kefî |
Îzafe | kefiya | kefiyên |
Çemandî | kefiyê | kefiyan |
Nîşandera çemandî | wê kefiyê | wan kefiyan |
Bangkirin | kefiyê | kefiyino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kefiyek | kefiyin |
Îzafe | kefiyeke | kefiyine |
Çemandî | kefiyekê | kefiyinan |
kefî mê
- şarpe, terhî, serpoş, dersok, egale, şaşik, cemedanî, kum, kulav, kolos
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Herwiha kevînk, kofî, ji erebî كوفية (kûfiye), ew bi xwe ji zimanekî ewropî, bo nimûne ji latînî cofia, ev jî ji zimanekî germenî *kuffju-, bidin ber almaniya kevn kupfia, almaniya navîn kupfe, îngilîzî (bi rêya fransî) coif. Ji heman rehî herwiha: kuafor. Di erebî de li gor etîmolojiya gelêrî carinan tê gotin ku ji navê bajarê Kûfe yê Iraqê ye lê ev ne rast e.
Werger biguhêre
Rengdêr biguhêre
kefî
- ji kefê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- têkildarî kefê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- mîna kefê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)