hecî

 Binêre herwiha: Hecî

Kurmancî

Navdêr

hecî mê û nêr

1. kesa/ê çûye hecê, kesa/ê hec kiriye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حه‌جی‎

Herwiha

• hacî
• heccî
• ḧacî
• ḧecî
• ḧeccî

Nêzîk

• hecac

Etîmolojî

Ji hec + -î

Jê

• heciye
• hecîtî

Werger

• Almanî: Pilger → de nêr, Pilgerin → de mê
• Erebî: ^?الحاج‎ → ar (al-ḥāj)
• Farisî: حاجی‎ → fa, حاجی‎ → fa, حاج‎ → fa
• Îngilîzî: whoever → en, anyone → en, ^?hadji → en
• Tirkî: hacı → tr

Rengdêr

hecî

1. rêzdar, hêja, birêz (bo kesên pîr)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)