hak
Kurmancî biguhêre
biguhêre
hak mê
- (zimanê zarokan) xew, nivistin, raketin, razan:
- Were hakê bike. (Were binive.)
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
Werger biguhêre
biguhêre
hak mê
hak kirin
- ziyan lê kirin, xirab kirin
(bi taybetî ketin malperekê û ew xirab kirin)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Werger biguhêre
Zazakî biguhêre
biguhêre
hak nêr
Endonezyayî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
hak
Çavkanî biguhêre
Malezî biguhêre
biguhêre
hak
Çavkanî biguhêre
Tirkî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
hak
- dadî, heqî
- Haktan ayrılmamalı. ― Divê ji heqiyê averê nebe.
- maf, heq
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- heqî
- Bu davada hak görmüyorum. ― Ez di vê daweyê de heqiyê nabînim.
- heq
- Ana hakkı ödenmez. ― Heqê dê nayê dayîn.
- heq
- Makas hakkı. ― Heqê meqesê.
- mize
- Çalıştık, hakimizi isteriz. ― Em xehıtîne, heqê xwe dixwazin.
-
- Sözüm haktır. ― Gotina min heq e.
- li ser maden, dar, kevir û tiştê wisa nivîs an jî şekil kolandin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- jêbirina nivîsâ li ser kaxiz hâk xak, ax
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Jê biguhêre
- hak yemek (“heq xwarin”)
- hakem (“hekem, kizîr”)
- hakikat (“heqîqet, rasteqînî, rastî”)
- hakim (“dadgêrr, dadrês”)
- hakkında (“der bare”)
- hakkında (“derbare”)
- hakkında hüküm verilmek
- hakkını helal etmek
- haklı (“mafdar”)
- haksız (“bêmaf, neheq”)
- haksızlığa uğrayan
- haksızlık (“bêmafî, neheqî”)
- haksızlık etmek (“neheqî kirin”)
Etîmolojî biguhêre
Tirkmenî biguhêre
biguhêre
hak