gûzvan

Kurmancî

Navdêr

gûzvan mê

1. Navgîna ku wextê dirûnê dikin li tiliya xwe ya eşhedê dixin ku derzî tê ra neçe.

Herwiha

• gûzvanik
• guşpan
• guzvan
• kuşpan

Etîmolojî

Ji gûz + -van

Werger

• Almanî: Fingerhut → de nêr
• Farisî: انگشتانه‎ → fa
• Îngilîzî: thimble → en
• Tirkî: yüksük → tr