fek
Kurmancî biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | fek | fek |
| Îzafe | feka | fekên |
| Çemandî | fekê | fekan |
| Nîşandera çemandî | wê fekê | wan fekan |
| Bangkirin | fekê | fekino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | fekek | fekin |
| Îzafe | fekeke | fekine |
| Çemandî | fekekê | fekinan |
fek mê
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî فخ (fexx), hevreha aramî ܦܚܚ (pexx), îbranî פח (pex). Guherîna X bi K ihtimalen di bin tesîra tirkî / osmanî de peyda bûye.
Zazakî biguhêre
biguhêre
fek nêr
- dev
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- devok
- In fekê ma nîyo, fekê Dersimî yo!
- (ji kerema xwe re wergera kurmancî ya vê mînakê binivîse)
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî فك (fekk, “erzînk, çene”), hevreha aramî ܦܟܐ (pekka). Peyva erebî wek فک (fek) ketiye farisî û bi heman awayî di osmanî de jî peyda dibû.
Tirkî biguhêre
biguhêre
fek